Budowa i działanie szelek bezpieczeństwa

Zadaniem szelek bezpieczeństwa jest zabezpieczenie pracownika przed upadkiem z dużej wysokości. Muszą one spełniać wymogi opisane w normie PN-EN 361 oraz mieć znak CE. Zasady stosowania szelek bezpieczeństwa przy pracy na wysokości określa norma PN-EN 363.

Szelki są zbudowane podobnie jak uprząż wspinaczkowa. Mają taśmy, które w postaci pętli opasują górne części ud i są połączone z pętlami zakładanymi na każde z ramion. Całość jest ze sobą złączona na plecach, a po założeniu uprzęży spinana klamrą także na wysokości piersi. Taśmy mają klamry regulacyjne, pozwalające na dokładne dopasowanie szelek bezpieczeństwa. Są one wyposażone w zabezpieczenie uniemożliwiające samoczynne rozluźnienie się taśm.

Na wysokości mostka, w miejscu łączenia pętli opasujących ramiona jest umieszczony punkt zaczepowy, do którego przypina się lonżę asekuracyjną zamocowaną do odpowiednio wybranego, stabilnego uchwytu znajdującego w miejscu wykonywania robót. Szelki mogą mieć również punkt zaczepowy z tyłu, na wysokości łopatek.

Typy szelek bezpieczeństwa

Szelki bezpieczeństwa mogą mieć różną konstrukcję i zastosowania. Ich budowa zależy od specyfiki wykonywanego zadania. Najprostsze rodzaje szelek zabezpieczających są wyposażone w zaczep piersiowy lub grzbietowy. Produkuje się również modele wyposażone w oba rodzaje zaczepów, które są bardziej uniwersalne i mogą być używane przy większej ilości zadań.

Bardzo charakterystycznym typem uprzęży jest sprzęt wyposażony dodatkowo w pas biodrowy. Ma on umieszczone po bokach uchwyty, które dają możliwość zamocowania linek niezbędnych przy pracy w podparciu. Szelki tego rodzaju spełniają dodatkowo warunki normy PN-EN 358.

Dostępne są również szelki wyposażone w pas i punkt asekuracyjny do pracy w podwieszeniu, wg PN-EN 813. Ten rodzaj sprzętu służy do prowadzenia prac z użyciem technik alpinistyczno-linowych.