Czym jest czad?

Tlenek węgla powstaje najczęściej w wyniku niepełnego spalania, wywołanego np. niedostatecznym dopływem powietrza do urządzenia grzewczego. Czad jest bezbarwny i bezwonny, nie można go więc zauważyć ani poczuć. W jego obecności nie dochodzi też do podrażnienia oczu ani błon śluzowych nosa czy gardła, nie wywołuje więc kaszlu. Zagrożenia związane z tlenkiem węgla wynikają z tego, że dostając się z płuc do krwiobiegu, łączy się z hemoglobiną, co uniemożliwia jej rozprowadzanie po organizmie tlenu. Uduszenie w wyniku działania czadu ma więc inny przebieg niż w przypadku choćby drażniących gazów pożarowych. Poważnym problemem jest również to, że przy zatruciu tlenkiem węgla konieczne jest podawanie tlenu, jednak w wielu przypadkach ratunek nie jest już możliwy.

Jak uniknąć tlenku węgla?

Sposobem na uchronienie się przed czadem jest montaż czujki, która wykryje wzrost jego stężenia. Działają one zwykle dzięki sensorowi elektrochemicznemu albo fotoelektrycznemu, sygnalizując przekroczenie dopuszczalnego stężenia sygnałem dźwiękowym i optycznym. Czujniki dobrej jakości powinny spełniać wymogi normy PN-EN 50291. Dobrym pomysłem będzie wybieranie modeli, które mają dodatkowe zasilanie bateryjne, co umożliwi podtrzymanie ich pracy w razie awarii prądu. Czujki czadu mają też określony czas ważności, podawany przez producenta. Instalując je, trzeba pamiętać, by nie były zasłonięte, ani umieszczone w miejscu, gdzie jest zwiększony przepływ powietrza. Istotne będzie chronienie urządzenia przed promieniami słonecznymi.